کرکره برقی در دهدشت
قبل کرکره برقی در دهدشت نیاز که شما را با شهر زیبایی دهدشت آشنا کنم …..
درباره دهدشت
این شهر در دوره ساسانیان توسط پسر اردشیر اول ساخته شده و در آن دوران به نام بلاد شاپور شهرت داشت؛ در دوره‌های پسین نیز رونق داشت اما شروع پی ریزی شهر کنونی دهدشت را پس از دوره مغولان و به عبارتی از اواخر تیموریان و پس از آن جستجو میکنند، ولی بافت قدیم دهدشت را که بخش‌هایی از آن بر جای مانده‌است، منسوب به دوره صفوی می‌دانند. بافت قدیم دهدشت که ۳۵هکتار وسعت دارد در سال ۱۳۶۴در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده‌است.
هویت مکانی تاریخی دهدشت
شهر دهدشت هویت و خاطره تاریخی خود را از مجموعه بلادشاپور (بافت قدیم شهر) می‌گیرد این مجموعه که در گذشته مطمئن‌ترین و نزدیک‌ترین مرکز ارتباط تجاری بین اصفهان (مرکز ایران) و بنادر جنوبی کشور بوده‌است در همسو نگری و همگرایی اقوام و شهروندان شهر دهدشت نقش بسزایی داشته و دارد.
علاوه بر این دهدشت محل عبور سپاهیان اسکندر مقدونی در حمله به تخت جمشید بوده‌است. تنگ‌تکاب در نزدیکی شهر دهدشت که محل درگیری سپاهیان آریوبرزن با اسکندر مقدونی بوده‌است؛ گذرگاهی بسیار مهمی تلقی می‌شد؛ چرا که مسیر اصلی دو استان باستانی ایران، یعنی فارس و خوزستان بود. مسیر عبور شوش به پارسه از ارجان (بهبهان) به بلادشاپور (دهدشت) و سپس به تخت جمشید بوده؛ به همین خاطر یونانی‌ها به تنگ تکاب می‌گفتند. شاید کمتر مسیر ترددی در ایران بتوان پیدا کرد که به اندازهٔ این تنگه مورد اشارهٔ تاریخ نگاران و باستان‌شناس‌ها قرار گرفته باشد.
دهدشت علیرغم ثبت ملی شدن در سال ۶۴ و مورد بازدید قرار گرفتن توسط یونسکو در سال ۱۴۰۰، پس از دوره صفویه هیچ‌گاه مورد توجه و اقدام جدی جهت بازسازی، مرمت یا حتی نگهداری قرار نگرفت و همواره مورد بی مهری واقع شد که بخش عمده ای از این بی مهری و کم لطفی از عدم آگاهی دوگانه مردم مسئولان از پتانسیل‌های اجتماعی فرهنگی این مجموعه ناشی می‌شود بلادشاپور که باور برخی پیشینهٔ آن به دورهٔ ساسانیان هم می‌رسد یک هویت تاریخی زنده اما غیر پویا است که می‌توان با توجه نقش هویت ساز آنچه به لحاظ اقتصادی و چه به لحاظ فرهنگی اجتماعی آورده‌ها و منافع زیادی را نصیب شهروندان کرد[۲]
مردم‌شناسی
مردم فعلی دهدشت لرتبار هستند و به زبان لری صحبت میکنند.[۳] در کتاب ارجان و کهگیلویه اثر هاینس گاوبه اشاره شده است که مردم دهدشت در گذشته از ادیان مختلفی چون مسیحی و مندائیان بوده اند. منابع غیررسمی اشاره دارند که شماری یهودی نیز در این شهر سکونت داشته است؛ چنان که در دهه های اخیر هم در بین مردمان مسن در ضلع غربی دهدشت( مناطق مجاور خوزستان) پوشیدن کیپا مشاهده می شد اما اکنون کمتر دیده می شود. تعدادی یهودی دهدشتی نیز در خارج از ایران سکونت دارند.
مردمان دهدشت قدیم اکثرا تاجر و پیشه ور بوده اند و گستردگی بسیار زیادی دارند؛ به گونه ای که در اکثر نقاط ایران، هند، کشورهای حاشیه ی خلیج فارس و حتی در کشورهای اروپایی و امریکا نیز جمعیت قابل توجهی دارند. داشتن نام خانوادگی دهدشتی مشخصه ی مهاجران دهدشتی می باشد. این مهاجرت ها به دنبال تجارت و همچین فرار از حملات و غارت های ایل همسایه رخ داده است.
جمعیت
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۱۰۲٬۳۶۰ نفر (۱۴٬۰۰۹ خانوار) بوده‌است.